Αφού ανακαλυφθεί ένας όζος, ο ιατρός θα εξετάσει τον θυρεοειδή για να δει αν το σύνολο του αδένα είναι διογκωμένο και αν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι όζοι. Οι αρχικές εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν τη μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών (θυροξίνη ή Τ4) και της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) στο αίμα για να καθοριστεί αν ο θυρεοειδής λειτουργεί κανονικά.
Δεδομένου ότι δεν είναι συνήθως δυνατό να καθοριστεί μόνο από την κλινική εξέταση και τις εξετάσεις αίματος αν ένας όζος του θυρεοειδούς είναι καρκινικός, η διερεύνηση των όζων του θυρεοειδούς συχνά περιλαμβάνει εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς και η παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA, Fine Needle Aspiration).
Γενικά η πιθανότητα
κακοήθειας είναι μεγαλύτερη σε όζους
> 1
cm
και έτσι πρακτικά
η
FNA
συνιστάται για τους
όζους αυτούς. Εντούτοις, ο έμπειρος
ακτινολόγος μπορεί να αναγνωρίσει στο
υπερηχογράφημα -ακόμη και σε μικρούς
όζους (κάτω των 10
mm
)-ύποπτους
ηχομορφολογικούς χαρακτήρες (παρουσία
μικροαποτιτανώσεων, ακανόνιστα πολυλοβωτά
όρια του όζου,εξωθυρεοειδική
επέκταση του όζου,επιμήκης διάμετρος
μεγαλύτερη της εγκαρσίας του όζου,υποηχογενής όζος,αυξημένη εσωτερική
χαοτική αγγείωση,συνύπαρξη παθολογικά
διογκωμένων τραχηλικών λεμφαδένων κλπ) και να
εκτελέσει κατευθυνόμενη παρακέντηση
ακόμη και σε αυτούς. Όταν στο υπερηχογράφημα
υπάρχουν πολλαπλοί όζοι ο έμπειρος
ακτινολόγος μπορεί να επιλέξει αυτούς
που θα πρέπει να παρακεντηθούν με βάση
τους ύποπτους ηχομορφολογικούς τους
χαρακτήρες
Τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης ταξινομούνται σε πέντε κατηγορίες (κατά Bethesda )
Επέμβαση γενικά συνιστάται στις
κατηγορίες
Bethesda
VI
(παρουσία θηλώδους καρκίνου),
Bethesda
V
(υποψία θηλώδους καρκίνου),
Bethesda
IV
(θυλακιώδες νεόπλασμα ή υποψία αυτού)
και
Bethesda
III
(ατυπία απροσδιόριστης σημασίας ή
θυλακιώδες νεόπλασμα απροσδιόριστης
σημασίας). Στην κατηγορία
Bethesda
II
(καλοήθης βλάβη, θυλακιώδες
αδενωματώδης όζος) είναι πιθανόν να
απαιτηθεί επέμβαση και για άλλους λόγους
(π.χ. μεγάλο μέγεθος όζου, αισθητικοί
λόγοι, πιεστικά φαινόμενα κλπ).
1.Υποψία κακοήθειας και
2.Πιεστικά φαινόμενα από τα διπλανά όργανα (συνήθως τραχεία, σπανιότερα οισοφάγος)
3.Αισθητικοί λόγοι
Δεν
είναι όλες οι αλλοιώσεις, διογκώσεις ή σκληρύνσεις καρκινικές και
κακοήθεις, μολονότι όλες θα πρέπει να εξετάζονται άμεσα μετά τον
εντοπισμό τους. Υπολογίζεται πως το 90% των μαστικών όγκων σε γυναίκες
ηλικίας 20 – 50 ετών προκαλούνται από κάποια πάθηση καλοήθους φύσης.
Η αντιμετώπιση του αδενώματος παραθυρεοειδούς συνίσταται στην χειρουργική αφαίρεσή του (παραθυρεοειδεκτομή).