ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΗΛΗΣ

Με τον όρο κήλη περιγράφουμε την προβολή ενός «εσωτερικού» σπλάχνου δια μέσου μιας οπής του μυϊκού κοιλιακού τοιχώματος. Το κηλικό στόμιο, μπορεί να υπάρχει σαν φυσιολογικό ανατομικό στοιχείο, το οποίο αν «ανοίξει» περισσότερο δημιουργείται η κήλη ή μπορεί το κηλικό στόμιο να δημιουργείται σε διάφορα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος, όπου δεν υπάρχει φυσιολογικά οπή.

Τα αίτια της δημιουργίας της κήλης είναι

Α. Λόγω αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης: 

1. Βαριά, χειρωνακτική εργασία που συνοδεύεται από ανύψωση βάρους.

2. Χρόνιος παροξυσμικός βήχας, όπως για παράδειγμα ο βήχας της βρογχίτιδας ή ο βήχας των καπνιστών.

3. Η υπερτροφία του προστάτη, λόγω της αυξημένης προσπάθειας που καταβάλει ο ασθενής για την κένωση της ουροδόχου κύστης.

4. Η παχυσαρκία, λόγω της μεγάλης συσσώρευσης ενδοκοιλιακού λίπους.

5. Η χρόνια δυσκοιλιότητα, λόγω της αυξημένης προσπάθειας κένωση του εντέρου.

6. Αθλητικές δραστηριότητες που σχετίζονται με ανύψωση βάρους, πυγμαχία, πτώσεις από ύψος.

1. Η έλλειψη σωματικής άσκησης και φυσικής άσκησης οδηγεί σταδιακά σε ατροφία των μυών.

2. Η παχυσαρκία, αποτελεί την συνηθέστερη αιτία δημιουργίας κήλης. Στην ουσία πρόκειται για συνδυασμό αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης και ατροφίας του κοιλιακού τοιχώματος.

3. Το γήρας, με την πάροδο των χρόνων επέρχεται προοδευτική ατροφία όλων των μυών του σώματος και άρα εξασθένιση και των μυών του κοιλιακού τοιχώματος.

4. Πολλαπλοί τοκετοί, προκαλούν διάταση και εξασθένιση του κοιλιακού τοιχώματος.

5. Υποσιτισμός ή απότομη και ταχεία απώλεια βάρους, και εδώ η εξασθένιση του κοιλιακού τοιχώματος είναι συνέπεια του καταβολισμού των μυών.

6. Χειρουργικά ή άλλα τραύματα, του κοιλιακού τοιχώματος.

Γ. συνδυασμός των παραπάνω

Ανάλογα με την τοποθεσία της κήλης στο κοιλιακό τοίχωμα έχουμε :

1. Κήλες της βουβωνικής περιοχής (βουβωνοκήλη, μηροκήλη)

Οι ασθενείς συνήθως παρουσιάζονται με ένα εξόγκωμα στην βουβωνική χώρα, το οποίο σε αρχικά στάδια είναι ανεπαίσθητο, και προβάλει μόνο κατά την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (άσκηση, βήχας, σφίξιμο). Παράλληλα ο ασθενής μπορεί να παραπονείται για ένα αίσθημα βάρους, κάψιμο ή απλά πόνο στην περιοχή, ή και όλα μαζί.Το εξόγκωμα αυτό είναι ο κηλικός σάκος ο οποίος περιέχει συνήθως ενδοκοιλιακό λίπος, αλλά μπορεί και να περιέχει τμήμα λεπτού ή παχέος εντέρου ή και τμήμα της κύστεως σε μεγάλες κήλες. Εάν το περιεχόμενο της κήλης (π. χ. το έντερο) «σφηνώσει» μέσα στον κηλικό σάκο και δεν μπορεί να «επιστρέψει» στην κοιλία, η κήλη χαρακτηρίζεται «περιεσφιγμένη» και η χειρουργική αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση (επείγον χειρουργείο) για να αποφευχθεί νέκρωση του περιεχομένου της κήλης(στραγγαλισμός).

διαβάστε περισσότερα ...

2. Ομφαλοκήλες και Κοιλιοκήλες

Στην περίπτωση της ομφαλοκήλης το χάσμα (κηλικό στόμιο) υπάρχει κάτω από τον ομφαλό. Στις περισσότερες περιπτώσεις ομφαλοκήλης το χάσμα υπάρχει εκ γενετής (από αυτό το σημείο περνά ο ομφάλιος λώρος) και αργότερα μεγαλώνει. Στην περίπτωση της κοιλιοκήλης, το κηλικό στόμιο είναι στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, χωρίς να είναι απαραίτητα στην περιοχή του ομφαλού. Οι κήλες αυτές μπορεί να κάνουν περίσφιξη, και καλό είναι να χειρουργούνται πριν προκαλέσουν πρόβλημα. Η χρήση ή όχι πλέγματος εξαρτάται από το μέγεθος της κήλης, αλλά τις περισσότερες φορές σε μεγαλύτερες των 2- 3εκ.προτιμούμε την χρήση πλέγματος. Οι κήλες αυτές, επιδιορθώνονται, είτε με την λαπαροσκοπική τεχνική, είτε με την κλασσική ανοικτή, με πλαστική αποκατάσταση. Η επιλογή της τεχνικής εξαρτάται μεταξύ άλλων από το μέγεθος της κήλης, την σωματοδομή του ασθενούς, και από την συνεκτίμηση άλλων παθολογικών παραγόντων του ασθενούς.

διαβάστε περισσότερα...

3. Επιγαστρικές κήλες

Βρίσκονται επί της μέσης γραμμής και πάνω από τον ομφαλό. Συνήθως είναι μικρές και περιέχουν προπεριτοναικό λίπος. Είναι εξαιρετικά απίθανο οι κήλες αυτές να περιέχουν τμήμα εντέρου, ή να κάνουν περίσφιξη/ Νέκρωση.Η ανοικτή πλαστική αποκατάσταση, ή η λαπαροσκοπική αποκατάσταση με πλέγμα είναι η μέθοδος εκλογής για αυτές τις μικρές επιγαστρικές κήλες.

4. Μετεγχειρητικές και μεγάλες κοιλιοκήλες

Οι κήλες αυτές παρουσιάζονται στο σημείο όπου υπήρχε τομή λόγω παλαιότερου χειρουργείου ή παραμελημένες κοιλιοκήλες που ξεκίνησαν μικρές αλλά επειδή δεν αντιμετωπίστηκαν εγκαίρως γίνονται μεγάλες με περιεχόμενο που δεν δύναται να αναταχθεί στην κοιλιά. Είναι μια κατηγορία από μόνες τους και μπορούν να αποτελέσουν χρόνιο και πολύ δύσκολο πρόβλημα για τον ασθενή και τον χειρουργό.Συνήθως στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει απώλεια μυικού τοιχώματος, και το κοιλιακό τοίχωμα, εκτός από μεγάλο χάσμα (κήλη) έχει χάσει την λειτουργικότητα του, με αποτέλεσμα ο ασθενής να δυσκολεύεται να κάνει καθημερινές κινήσεις (π.χ να σηκωθεί από το κρεβάτι ή από ένα κάθισμα) αλλά και να αναπτύξει χρόνια προβλήματα με την μέση του.

διαβάστε περισσότερα...

5. Κήλη Spiegel, κήλη της ημισεληνοειδούς γραμμής. Κήλες του πλάγιου κοιλιακού τοιχώματος

Υπάρχει µια ποικιλία καταστάσεων που προκαλούν πόνο στη βουβωνική περιοχή, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κλινικά εµφανής βουβωνοκήλη. Επειδή οι καταστάσεις αυτές απαντώνται συνηθέστερα σε επαγγελµατίες αθλητές και η συμπτωματολογία τους είναι παρόμοια με εκείνη που προκαλούν οι κήλες, ονομάζονται γενικόλογα με τον όρο «κήλη των αθλητών»(sportsman’s hernia). Η βιβλιογραφία που ασχολείται με το θέμα αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, επειδή μερικοί συγγραφείς περιλαμβάνουν ολόκληρο το φάσμα των αιτιών βουβωνικού άλγους με τον όρο «κήλη των αθλητών» , όπως για παράδειγμα είναι η ηβαλγία (pupalgia) και το σύνδρομο των προσαγωγών μυών. Άλλοι περιορίζουν τον όρο μόνο για την ομάδα των ασθενών εκείνων, που έχουν μια λανθάνουσα κήλη, η οποία ανιχνεύεται είτε με απεικονιστική μέθοδο, είτε μετά από  χειρουργική διερεύνηση.